اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی و مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت هموسیستئین پلاسما در مردان سالمند

زمینه و هدف: افزایش هموسیستئین اخیراً به‌عنوان یکی از عوامل خطر بیماری‌های قلبی عروقی مطرح شده است. همچنین تمرینات ورزشی منظم و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 در کاهش این بیماری‌ها مؤثر دیده شده است. هدف این پژوهش، مطالعه اثر تعاملی 8 هفته تمرین هوازی و مصرف مکمل اسیدهای چرب امگا 3 بر غلظت هموسیستئین پلاسما در مردان سالمند بود. مواد و روش‌ها: این پژوهش از نوع تجربی و نمونه آماری آن 36 مرد سالمند غیر ورزشکار با دامنه سنی 37/3±37/57 سال بود. این مردان از بین سالمندان شهرستان گناوه به‌صورت در دسترس انتخاب و به‌طور تصادفی ساده به 4 گروه 9 نفری (تمرین با مصرف مکمل امگا 3، تمرین با مصرف دارونما، مصرف مکمل امگا 3 و مصرف دارونما) تقسیم شدند. پس از اخذ رضایت‌نامه آگاهانه کتبی برنامه تمرینی شامل 8 هفته تمرین هوازی و هر هفته 3 جلسه، به مدت (30 تا 45 دقیقه) و شدت مشخص (55 تا 70 درصد HRmax) اجرا شد. مقدار مصرف روزانه مکمل اسیدهای چرب امگا 3 ، 2000 میلی‌گرم بود. خونگیری پس از 14 ساعت ناشتایی قبل از شروع تحقیق و 48 ساعت پس از آخرین جلسه تمرینی انجام شد. داده‌ها با آزمون کولموگروف- اسمیرنوف، تی وابسته، آنالیز واریانس یک طرفه با نرم‌افزار 17 SPSS تحلیل شد. یافته‌ها: نتایج پژوهش نشان داد تمرینات هوازی با شدت متوسط و مصرف مکمل اسید چرب امگا 3، نتوانست کاهش معناداری در غلظت هموسیستئین پلاسمای گروه‌ها به‌وجود آورد، اگرچه کاهش 6/3 درصدی در گروه تمرین با مصرف مکمل امگا 3 و کاهش 4/12 درصدی در گروه تمرین با مصرف دارونما (به‌دلیل مقادیر پایه بیشتر این گروه) و کاهش 8/2 درصدی در گروه مصرف مکمل امگا 3 مشاهده شد (0.05≤p). نتیجه‌گیری: نتایج این پژوهش نشان داد تمرین هوازی و مصرف همزمان مکمل اسیدهای چرب امگا 3 با کاهش غیر معنادار، اما محسوس در غلظت هموسیستئین پلاسما به‌عنوان عامل خطرزای جدید بیماری‌های قلبی-عروقی همراه بود.